ابرهای گریه زا
بغض آسمان را
جاری کرده تا
بفهماند به ما
که ای زمینیان، مولا
عزادار مادربوده،تفریح و بازی دنیا
بس است دیگر،آن بالا هم عزا
ابرهای گریه زا
بغض آسمان را
جاری کرده تا
بفهماند به ما
که ای زمینیان، مولا
عزادار مادربوده،تفریح و بازی دنیا
بس است دیگر،آن بالا هم عزا
محسنش را قبل از پا گذاشتن به عرصه ی گیتی
بین فشار در و دیوار و با لگد در شکم بانو طوری کشتند
که صدیقه ی طاهره(س) با تمام وجود چیدن غنچه اش را حس کرد
به فدای دل صبورت مادر سادات
مولا علی(علیه السلام)
در هیچ جنگی زمین نخورد اما
خانم فاطمه الزهرا(س)
همچو پروانه ی شیدایی با سوختن و ایثارش
گرد امام زمانش حضرت علی (ع) چرخید
و با شهادتش نیز به ما آموخت که ولی امر بر حق همچون کعبه است
که مردم باید به سویش بشتابند و به دورش طواف کنند
پ.ن:
((مثل امام مثل کعبه است که مردم به سوی او می آیند نه او به سوی مردم.))بحارالانوار،ج36
بانو(سلام الله علیها) در ره ولایت جانش رامخلصانه فدا کرد اما اینک ما که خود را از محبین او دانسته چگونه با بعضی از رفتارهایمان قلب نازنین یوسفش را به درد آورده و با نائب بر حقش امام خامنه ای چگونه رفتار می کنیم؟!
بانوی بهشتی در زندگی مادی
کم مشکل نداشت
اما هیچ گاه خواسته ی مادی
برایش مطرح نبود
چه سخت شد بی بابا ادامه ی زندگی
آخه تا وقتی پدرش نبی خدا (ص)شهید نشده بود
هم بانو حامی داشت هم مولا یاور داشت.
حضرت فاطمه الزهرا(سلام الله علیها) بعد از جسارتهایی که به او و حریم خانه اش کردند
دگر تحمل دیدن دستان بسته خلیفه الله حضرت علی(علیه السلام) را دگر نداشت
ریسمان را محکم گرفت و مانع بردن همسرش شد که قنفذ حرامی چنان بازویش را نشانه رفت
که اثر ورم آن تا لحظه ی شهادت سینه ی علی (ع) را سوخت.
دنده های پاره تن نبی خدا را که شکستند
حیدر کرار چنان قلبش شکست که سکوت نفرمود
و چنان به زمینشان زد که بینی عمر لعین شکست
اما به خاطر سفارش پیامبر(ص)
و حفظ دین دست از کشتن آن مسلمان نماها کشید
زهرای اطهر(سلام الله علیها)باجسمی پراز درد و زخم
و روحی محزون و گریان از مسلمان نماهای طماع دروغگو،
سعی کرد با قرائت خطبه،تمام دین اسلام(توحید،نبوت،امامت و...)
را تکرار کند شاید آن جماعت غافل بیدار شوند.