افتخار کربلا

ای شبه پیغمبرم

سراسر دردم

از غم

اما میلادت مبارک یا علی اکبرم(ع)

بانوی دوعالم(س)!

چنان پرکشیده اند عشاق حسینت(ع)

که در میلادشان هم، دل ناله می زند

تقویت قلب

آنکه شما را شناخت

خجالت زده

از جا زدن وقت ناملایمات شد یاعلی(ع)!

میلادت مبارک مولای جوانمردی و استقامت

ملجاء درماندگان

وقتی به آخر خط رسیدم و خواستم دستمام بالا ببرم

و فریاد بزنم شما را بخدا بس کنید دیگر،باشه تسلیمم

ولم کنید به هر که می پرستید

نتوانستم و تصور اینکه در آن سرا نکنه رویت را ازم برگردانی قلبم

به درد آمد و خجالت کشیدم که واقعا چه جوابی برای پاپس کشیدنم

به شما دارم بگویم بانویم(س)

پس قبل از اینکه به عبدی بگویم آخر خط رسیده ام

و ظرفیتهای داشته را تنها بگذارم و ...

با توسل به شما مادر سادات (س) ایستادن و سوختن را بازم آغاز کردم

تنها یاورم بیشتر مددمان کن که ................................................................

اللهم صل علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و سر المستودع فیها بعدد ما احاط بما علمک

تکیه گاه شکسته بال

یا علی (ع)!

این چه سری است وقتی

نام بانویت آورده میشه

ناخوداگاه اشکها جاری میشه

آتشی که به در خانه ات به پا کردن

همچنان دل شیعه را میسوزاند 

زخمی که به بازوی حبیبه ات(س)زدند

همچنان روی قلبمان :((

دستمو سپردم به دستش

وقتی در رهت کم آورده

شرمنده ات میشم به حدی که روم نمیشه

باز دست گدایی به سویت دراز کنم

و فقط اشک ریخته که شما در ره ولایت چه کشیدی و کم نیاوردی

حالا ما با چه رویی کم آورده

و آنوقته که دستهایم را جلو دستهای بریده

کسی دراز کرده که همه چیزش حسین و زینبت(ع) بود

تا کمکم کند خم نشده 

استاد ادب یا اباالفضل (ع) مدد

میخوامت بانو

لایق نیستم اما دلم هوایت را کرده
از نوع شدید مادرسادات(س)

عاشقتم مادر

صحن ساختنت را عشق است

اما وقتی سعادت نیست 

با هوایت چه کنم؟

گدایی عاجزم

گر خانه ی شما را نداشتم
وقت گدایی چه خاکی به سرم
باید می ریختم مادر سادات (س)

یه نگاه

یک نگاه و لبخندت

مرا بیمه میکند بانو

حافظ اسلام

زینب یعنی راه حسین

زینب یعنی وجود حسین