دستمو سپردم به دستش

وقتی در رهت کم آورده

شرمنده ات میشم به حدی که روم نمیشه

باز دست گدایی به سویت دراز کنم

و فقط اشک ریخته که شما در ره ولایت چه کشیدی و کم نیاوردی

حالا ما با چه رویی کم آورده

و آنوقته که دستهایم را جلو دستهای بریده

کسی دراز کرده که همه چیزش حسین و زینبت(ع) بود

تا کمکم کند خم نشده 

استاد ادب یا اباالفضل (ع) مدد

حافظ اسلام

زینب یعنی راه حسین

زینب یعنی وجود حسین

با سوز دل، حسین را به خفتگان شناساند

در کوچه های غربت مدینه 

ناله های بی حسین شدن سر داد

تا بیدار کند دلهای خفته را با بیان

صحنه ی کربلا و اربا اربا شدن 

مولای مظلوم غیرتمندش حسین

سلام بر زوجه ی امیرالمومنین 

حضرت ام البنین 

شیفته ی آل نبی(ص)

وقتی فرق مولا علی (ع)را بی رحمانه شکافتند،

حضرت ام البنین (س) قلبش پر دردتر شد به حال یتیمانت

مادر سادات(س)!

 خانم ام البنین(س) به حدی عاشق عزیزانت بود

که وقتی خبر شهادت ماه بنی هاشم(ع) و سایر پسرانش(ع)

را به او دادند احوال سلامتی خورشید شما(ع) را می گرفت 

و وقتی شنید دگر حسین(ع) ندارد از دل ناله زد و ..............

دار و ندارش حسین(ع) بود

بانویم عزیزه ی خدا!
وقتی حسینت اربا اربا
گشت خانم ام البنین
هم که خود را کنیز
یتیمانت می دانست
با دنیا وداع گفت